3 Aralık 2010 Cuma

yumuşak bir şarkı var , bilir misin?




melodilerin ardında ağlamayı beceren bir kız çocuğu olmak isterken şen kahkahalı bir karı olmaların arasındaki teneffüs şarkısı.


aslında bugün bloguma yazacağım yazı bu değildi
ama bu oldu
ne derler zaten istemek, planlamak bazen gereksiz. bazen bir şeylerin karşılığını alamıyor insan. yaparım dediği olmuyor...
neyse şarkıya dönelim
ne tür seversek sevelim
gözümüzü yumup dinleyelim
ya da açalım bilmem ki
ben ağlıyorum sanki
ama ne var ki göz yaşlarının, gittikleri yerler aynı olduğu sürece

2 yorum:

  1. Gözyaşlarının bir yolu varmıdır?Nereden gelir,nereye giderler?Benden gelip yine banamı?Yoksa benden gelip,bir başkasınamı?Gidecekleri bir başkası varsa,varsın ona gitsinler..Belli bir süre sonra beziyor insan kendinden gelip,yine kendine gitmelerini..

    YanıtlaSil
  2. gözyaşlarının sebebiyle alakalı sanırım çizilen yol. neye ağlıyoruz biz? nedir bizim gözyaşı dökmemize sebep? kendin için ağladığında sana döner gözyaşın. gözden akar gene kalbinden içine akar.kimseye diyemediğin dertlerin , kendi içsel yüzleşmelerinin gözyaşlarıysa eğer bu akanlar...

    ama bir adam bir kadın içinse tüm bu sıkıntı, ağlamalar.onlara doğru yol alır bence gözyaşları.onlar görmese bile...kaldı ki zaten görmedikleri için ağlarsınız.

    yine kendime benzemek, yine kendim için ağlamak ve yine kendimle olmak

    amman tanrım kocaman yalnızlık sanki bu

    YanıtlaSil