12 Aralık 2010 Pazar

takıldıklarımız...

facebook'un çoğu kez hiç bir işe yaramadığını düşünür ama yine de o sitenin içinde saf saf gezinen ve bir şekilde oraya ayak uydurmaya çalışan biri gibi olurum.

gereksiz gruplar, üç yüze yakın arkadaşlarla kocaman yalnızlığın durum bildirileri içinde bir yakın ya da uzak henüz bir sıfatı olmayan ve aslında yıllardır olamamış ama olsa ne güzel olurdu diyebildiğim bir insanın sevdiği bir fotoğraf sanatçısının resimleri altında yazdığı bir kaç cümle sayesinde HERMANN HESSE yi anımsadım. evet böyle bir üstad vardı ve ben ne zamamdır ona dair bir satır okumamıştım.

rastgele karşılaşmıştık onunla daha önce. bugün de yine rast gele ama biraz daha fazla yer edercesine hayatımın içinde...

paylaşmak istedim sizinle de;

"seven biri ne sevdiğine yalvarıp yakarır ne de ondan bir istekte bulunur. sevgi kendi içinde bir kesinliğe, bir olgunluğa ulaşacak gücü barındırabilmelidir. işte o zaman çekilmekten kurtulur, kendisine doğru çeker karşısındakini."

'her insan hayatı, o insanı kendine götüren bir yoldur; bir yol arayışıdır, bir patika izidir. hiçbir insan hiçbir zaman büsbütün kendisi olamamıştır; yine de herkes bu uğurda çabalar, kimisi dambur dumbur, kimisi ışıl ışıl, herkes nasıl bilip yaparsa. ''

''o gün uzun süredir ilk kez oturup ağladım. içerleyerek,kızarak gözyaşları akıttım bu insanlar için; yaşam ve sevgi için gözyaşları. ayrıca kendim için de daha bir sessiz, daha bir el altından gözyaşları akıttım, bir başka gezegende yaşar gibi bütün bu insanların arasında yaşayan, hayat denen şeye akıl erdiremeyen, sevgiye susamışlıktan ölen, ama sevgiden de korkmadan duramayan benim, kendim için.''

'..yaşam bir hesap sorunu değil, bir matematik formülü değildir, bir mucizedir.ömrüm boyunca da bu özelliğini yitirmemiştir.; her şey dönüp dolaşıp yeniden çıkmıştır karşıma, aynı sıkıntılar, aynı sevinçler, aynı ayartılar. her zaman başımı aynı taşlara vurmuşumdur, aynı devlerle savaşmış, aynı kelebeklerin peşinde koşmuşumdur, aynı konum ve durumlar tekrarlanmış, öyleyken karşımda hep yeni bir oyun bulmuşumdur, yine her zaman güzel., yine her zaman tehlikeli her zaman heyecan verici. binlerce kez taşkın davranışlarda bulundum, binlerce kez ölesiye yorgun düştüm, binlerce kez çocuk oldum, binlerce kez yaşlı ve serinkanlı ve hiçbiri uzun sürmedi, her şey dönüp dolaştı çıktı karşıma ama hiçbir zaman öncekinin aynısı değildi....'

" hayat her çağırdığında, yürek kimseye yakınmadan, yeni başlangıçlar için kendine cesaret verebilmelidir.....hafiflikle basamak basamak geçmeliyiz her yolu. hiç kimseye anayurt gibi bağlanmadan...haydi o zaman yüreğim, ayrılığa, yolculuğa hazırlan ve iyileştir artık kendini. "


"kimseye yakın durmuyorum, çünkü birini hayatına almak terk edilmeyi bekleyişin başlangıcı oluyor. bir kez kaçar uçurtman, sonra gökyüzüne küser insan.."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder