anı biriktireyim derken çöp toplamak

bir teneke kutunun anısı ne olabilir ki?
nedir bir kağıt üzerinde duran yazıyı başka bir deftere kaydetmek yerine o kağıdı saklamanın sebebi?

yıllar öncesinden kalma bir alışkanlık bir hastalık bir eylem benimkisi, sebebi ne bilmiyorum ama bazen düşünmüyor da değilim. insanoğlu sebepsiz iş yapmaz diyorum ama bulamıyorum...

ortaokul dönemindeydi, bir küçük dolabım vardı odamda. içine ne varsa tıkıyordum bizimkilere göre. oysa o ilk alınan karıkatür dergisiydi, o ilk alınan blue jean , ilk poster falan filan...

cumhuriyet'in 75.yılında ankara'ya gitmiştim . meclisin önünde 1 saat bekletilince sıkılıp dilenci gibi önüme açtığım mendil, orada dostlarla ilk kez gidilen bir şehrin ilk kez gidilen bir mekanında içilen kola kutusu, müze bileti ... ve daha bir çok şey o günden mesela bir yerlere tıkılıydı uzun bir süre.

üniversite yıllarımda daha bir abarttım ben bu olayı. mesela erkek arkadaşımın aldığı çicekleri hiç atmıyordum yurtta oda çicek dolmuştu. yatağın kenarına koyuyordum önce. ağzıma böcekler gelmeye başladığı an onları atmanın zamanı geldiğini anlamış olsamda bir kaç tanesini kurutmaya çalışıp saklamıştım. hatta onları söylesem inanmaz geçen sene attım.

uzun uzadıya her sakladığım şeyi anlatmayayım. ama ortaokulda başlayan bu onun anısı var bunun ilk olma özelliği var derken evi bazılarına göre artık çöp olan şeylerle doldurmaya başladım. önceleri annem gizli gizli odayı temizlerdi. sonraları odayı paylaştığım kardeşim yapar oldu bu işi. anılarımı çöp diye toplar atarlardı. şimdi oda ikiye ayrıldı bir yanda derli toplu kardeşim bir yanda her şeye bir anı deyip toplayan ben.

ilkokulda kullandığım kalemler durur hala mesela küçücük kalmalarına rağmen
ne yapacaksın onları ? diye sor hiç. sadece anı işte onlar, saklıyorum. belki çocuğum olur ona gösteririm ne bilim...

ama geçen gün fark ettim ki ben bazen bu işi abartıyorum ve resmen çöp yığını içinde yaşıyorum. sonra bir tv haberi geliyor gözümün önüne. yalnız yaşayan bir kadının evinden gelen çöp kokuları...

acaba anı toplayayım derken çöp mü biriktiriyorum yoksa üşenmekten çöpleri atmaya kıyamayıp anı mı yapıyorum onlardan?

işte bu soru geldi sabaha karşı 5 gibi...

nedir benim biriktirdiğim beynimde, odamda, evimde, içimde?
çöp mü anı mı? yoksa olmayan şeylere değer verip anı mı kılmaya çalışıyorum onları?

ah sorular,
beynim bilmem kaç bilinmeyenli denklemlerle dolu ve ben matematikten anlamayan bir sözelci...