bak yalnızsın

açmışsın gözünü, uyanmışsın.
dağınık yatağın, darmadağan saçın başın,
bakarsın etrafına,
ama göremezsin senden başka biri.
yüzünü yıkarsın, aynaya yansıyan yüzden bıkarsın,
bir iki ekmek dilimler, garip renkteki çayı yudumlarsın,
karşı sandalyenin boşluğuna acırsın.
yolda yürürsün, adım adım ilerlersin,
dünya küçük ya da büyük düşünmezsin,
bakarsın etrafındaki kalabalığın içinde,
eşini göremezsin.
akşam olur, kuşlar döner yuvaya.
anne babalar toplar çocuklarını sokaktan,
tek anahtarlı kapıyı açarsın, buz gibi hava yalar yüzünü.
boş odaya dalar, donar kalırsın.
yorulmuşsun, bıkmışsın.
duş alıp yatacaksın.
duşta ki aynaya çarpar gözün,
yansıyan kişiye bakarsın ve dersin yine;
bak yalnızsın.