25 Ağustos 2009 Salı

acılıyım efkar dopdolu içim nedenini bilmediğim isyan bayrakları sallanıyorum ruhumun heryerinde görenler tanımıyor beni ve ben kendi içimdeki savaşımı kaybetmekten yorgun,acılı vede bunalımlı...
aslında bir sözlük yazarına uymuyacak davranışlar içindeyim susuyorum,susmak yazara uymaz değilmi cümleler kurmalı düşünmeli bir yazar bense susmayyı hedefledim ruhumu bedenımı susturma eylemi içindeyim
birdek gözümdeki yaşları susturamadım bırde ruhumdaki isyanı.....
ölüm koksa burnuma isyanım ölse katili belli olmasa diyorum ama sonunda katilin tek ben olduğumu gösteriyor aynalar.oysakı ben aynalara küsüm.yansımamı izlemekten yıllar önce utandım
susuyorum ama işte tutamadım kendime verdiğim sözü
ruhum yine konustu seslendiremediği kelimeleri buraya döktü....
seni seviyorum hala birşeyleri sevme isteği var içimde oysaki ben insanları tanıdıkca sogumustum sevmekten ve karar vermiştim en iyisi sevmemek yada sevgiyi bir kaç hayvana vermekti ama demekki sevilcek birşeyler daha varmış sen gibi....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder