bayram geldi geçti...
ve bayramdan tek hatıra ahanda " elleri kanlı bir kadın " olabileceğimi anlamam.
keskin bıçaklar, kısa süre önce dünyayı terk edip, dini bir ibadet adına kurban olan canlıyla başbaşa kalışım pek bir komikti. evin kızı, baba yokken kessin, anneye yardım etsin cümlelerini sahiplendim, cümleleri emir kabul ettim. aldım elime bgıçağı, sanki her gece kesiyorum bir koçu...
etleri kemiklerden ayır, sonra parçala, poşetle , kimisini kavurmalık kare kare kes...
kestikçe zevk aldım. kan dökmekten niye keyif alır insan?
itiraf ediyorum iki parça eti keserken iki kişiyi düşündüm. ve daha bir zevkle dilimledim.
içimdeki vahşi saldırgan ortaya çıktı. ne güzelmiş leş gibi kokan eti kesmek
alakasız belki ama şimdi daha iyi anlıyorum , insanlar öldürdükleri insanları nasıl bir cesaret ve zevkle büyük bir soğuk kanlılıkla kesiyor.
arada elimize bir bıçak verseler, sözlerden daha keskin bıçaklar...
ve kessek birbirimizi.
kanımız akar mı? akan kan bizi tutar mı?
Akan kan tutması kişiye göre değişirde,kişiyi asıl vicdanı tutarmı??Yoksa başıboş bırakırmı?
YanıtlaSilvicdanı olsaydı kesmezdi belki. bence vicdan insanı başıboş bıraktığı an insan daha rahat kesip biçiyor ya da yıkıp dağıtıyor.
YanıtlaSilvicdanlı olmak dileğiyle