6 Ekim 2010 Çarşamba

gidecek yerim yok

yoklukla sınanmak,
ya da hiç var olmayı görememek...

yaşıyorum sadece. kendine bakmak deyiminden çok uzak.sadece yaşıyorum.
elimde olan şeylere bakmak istediğimde ya gözüm kör ya da var diye baktıklarım yok.

bu ara yoklukla sınanıyorum.
kimse yok.
seviyorum diyenlerden kmlerce uzaktan gülümsüyorum.
bir pc ekranı varım onlarda, onlar ben de.

artık ne varsa yıkmak istiyorum.
vurduğum yer dağılsın, etrafımdakiler korksun.

ne varsa burada sözde var olan, sözde içinde olduğum yok olsun.
sonra gideyim. bilmediğim bir şehirde günaydın desin güneş.
gece de olabilir. ay ışığının ürkek sokaklarında olayım
ama istemek işe yaramıyor, uzun süredir bunu biliyorum . bilmelerin işe yaramaz çöp oluşlarını çok yaşadım , yaşıyorum.

gidecek yerim yok, belki de en büyük yoklukla yüzleşmem bu. bir kapım yok, çalacak zilim

ama artık yeter ben gidecek bir yerim olmayan bir şehirde uyanmak istiyorum. çok mu uzak, yasak bir istek bu?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder