kandırılmak

hep kandırılmak istedim. hep inandırılmak

yalan olduğunu bile bile, doğruymuşcasına güvenmek...
önceleri kolaydı.yaşadığıma, büyüyor olduğuma,sevildiğime,sevdiğime ve dahasına inanırdım,kandırırdım kendimi. budur derdim,sunulanlarla düzenini kur ve önce iyi olacağına inan kanır kendini...

sonra bir ilmik kaçtı,ipi çektim. söküldükçe gercekler sacıldı ortalığa...
maskelerımı temızleyen palyaço gıbıyımişim...
sirke hoşgeldın yazısı varmış alnımda, görememişim


yine kandırılmak istiyorum,gerçekler çok keyifsiz.

hoşgeldiniz sirke,hadi kandıralım birbirimizi