kendimi anlatmayı sevip sevmemek arasında kalmışken
yazmak istedim işte. belki kimse okuyor yazan okuyan benim sadece belki de ama bilmiyorum bilesimde yok sanki...
ankara ne garip memleket
karşıdan karşıya geçerken ulus' ta ki o ulusu bulmak benim için devlet sorunu oldu : ) amcanın teki bana " tosunum karşıdan karşıya geçiyormuş "dedi. iltifat mı hakaret mi neydi düşünemedim açlıktan yorgunluktan. koca ankara' da sıcak bir yemek tüketmeden iki gün geçirdim. sanırım yabancı bir şehirde tek yaşamayı bilmiyorum henüz.
niye bu kadar saf , aptal kaldım diyorum şimdi kendime. niye bazı şeyler kolaycık ürkütüyor beni?
yoksa ben kendimden mi ürküyorum dur kafam karıştı şimdi...
dil tarih' ten çıktığım an kararan havaya baktım, hızla geçen otobüslere insanlara koşuşturmalara...
ben neredeyim oldum. neredesin gülşah tüm bu olan bitenin neresinde?
yok yok bu ankara işi çok iyi oldu.
vakıflar genel müdürlüğündeki bir beyin bunun ankaralı olmadığı gülen yüzünden belli şuna baksana aç, evsiz, yersiz bu saat olmuş buralarda ders ders bilgi bilgi diye kıvranıyor ama hala gülümsüyor diye betimlemesine beni şaşırarak mutlu oldum.
depresif yaklaşımlar içinde hayata gülebilmek bu demekki dedim. adam gülen yüzümü gördü. sorsana hacı içte neler oluyor?
amman iyiki sormadı.
ankara
iyi ki gittim .
güvercinlerin uçmaya üşeniyor ama olsun. gökyüzü grimsi ama olsun güneş sennin üzerinde de doğuyor bunu gördüm ben: ))
edit.yazı sanki başka bir şey anlatacakkken angaraya teşekkürle bitmesi dengesizliğimi mi yansıtıyor acep?
ben okuyorum yazdıklarınızı çokta keyif alıyorum bilesiniz:) blogun genel konsepti dışında olmuş biraz, daha kişisel ama çok iyi olmuş, bu tarzda da yazın derim. yeni bi şehir nasıl da zor olur ilk başlarda hele de uzun süre kalınacaksa, sanki o sizi atmak ister siz de gitmek ama bu çoğu zaman mümkün olmaz. ne kadar kalacaksınız bilmiyorum ama iyi ki gittim diyebilmeniz çok güzel bi başlangıç.
YanıtlaSilteşekkür ederim.
YanıtlaSilsadece bir araştırma için ankaradayım.
ama bir gün ki o günün eylül ayında olmasını istiyorum . başka bir şehre , yığınlığa , kalabalığa karışmak istiyorum. ama istemek bazen işe yaramıyor.
ankara' ya gitmek kısa süreli ama bana birçok şeyi gösteren , öğreten bir olay oldu hayatımda... neyse
teşekkür ederim okuduğunuzu bilmek mutlu etti beni.
ben de sizi okuyorum ki: )