beni duyuyor musun?

işte böyle başlıyor şarkı. beni duyuyor musun?
"duyduğun sesim mi yoksa kalbimin sana yolladığı sevginin bir melodisi mi? " diye ekleyesi geliyor sanki şarkıyı söyleyen kişinin karşıdakine.
aşkı yaşamanın şanslıların işi olduğunu söylüyor sonra sanki şarkı da.
duyuyor musun beni? ikimizde şanslı kişileriz ki seviyoruz birbirimizi diyor.

birini sevmek gerçekten bir şans mı diye düşünüyorum sonra.
aşk bir şans mı?
birine diğer insanlardan farklı bir gözde bakmak, onu özlemek , düşünmek, belki de arzulamak bunlar şanslı kılar mı insanı? bir başka insanın görmediği şeyi o kişide görmek şans mı?

eğer şanssa aşık olmak o şansa sahip olmadan gitmek daha da mı büyük bir şanssızlık?

beni duyuyor musun diyor gene adam. şanslıyız. kalbim senin evin, sevgimizin sıcak yuvası...
şanslı olmayı kaçırmış kalbim hızla atıyor şarkıyı dinlerken. gereksiz bir heyecanın içine giriyor. onu söküp atsam işe yarar mı acaba? gerçi kalbim bile duymasa şu şarkıyı kulağım beynim duyuyor anlıyor. ve aşkın şanslıların işi olduğunu haykırıyor...