fonda nazan öncel gidelim buralardan çalar. belki bazısında daha farklı daha yanık bir gidiş şarkısı. kimi şiirsel şeyler fısıldar kimise sadece gitme lafını geveler ağzında.
hayat ya zor ya sıkıcı ya basit ya da hiç yaşanmaması gibi gelir bünyeye. duruduğun yer ya çok sıkar ya çok büyük durur , ucu bucağı görülmez. bu bilinmemezlik dellendir insanı.
her şey denilen neyse, insan neye aitse ya da neleri varsa sahip olduğu, bulduğu yerde bırakmak ister.
kimisi için kaçış, kimisi için yok oluş ya da yeni bir başlangıç şeklidir bu bırakıp gitmeler.
yeni bir yerde yeniden bir şeylere sahip olarak yaşama fikri ya da kimsenin tanımadığı bir şehirde aç ama tek yaşama isteğinim verdiği keyif yönlendirir insanı bu eyleme. fonda nazan öncel gidelim buralardan çalar.
ağızda gevrek bir gidelim buralardan dayanamıyorum cümlesi. el cepte ya da çanta taşır şekilde , anı dolu beyin ya boş ya ağzına kadar dolu. en azından hayal eder insan, şarkıyı mırıldanır. beden olarak yapamasa da bırakır her şeyi, kendini oluşturanları bile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder