ayna gibi görüyorum seni biliyorsun değil mi?
bembeyaz sayfalarında kendimi görüyor gibiyim.
üzerime yazılacak kaderler, acılar , kederler, mutluluklar olmalı değil mi artık?
yerimde sayıyorum. her adımım aynı yöne doığru. bir santim bile ilerleyemiyorum. hasretinden değil ama umutsuzluktan prangalar eskitme durumu var sanki.
dün neyaptım unuttum ama bugüne benzer şeylerdi. bilirsin dünüm bugünüm yarının bir oldu. 365 gün eşittir 24 saat 1 gün.
ne garip değil mi? hiç bir matematik probleminin sonucu, hiç bir işlemin ortaya çıkaracağı bir sonuç değil bu. 365 güğn bir güne eşit olur mu hiç?
ama oluyor işte, olmuyorsa benim yaşadığım ne ?
neyse lanet olası günlük. arada yazıyorum sana niye yazmıyor bu deme , unutmuş değilim. ama düne benzeyen bir günü sana yazmanın da bir anlamı olduğunu düşünmüyorum.
hadi sıkıldım. kapadım kapağını açarım yine şuana benzeyen bir saatte 365 günün birinde...
beyaz çabuk kirlenir..
YanıtlaSilhayat gibi desenize. her yeni gün yeni bir kirliliği getiriyor yanında...
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil