11 Haziran 2010 Cuma

hey sen,

gördüğü resminden utanmayan sen
evet sen sen , sana merhaba dostum
ruh ikizim, nasılsın?

korkularınla yüzleşmeyi bırakmışsın . bakıyorum da aynaya bakmaz olmuş gözün. bakmadığın için parlaklığı yitmiş sadece kömür olmuş.

yakmıyor değil mi geceler artık, şarkılar gibi yüreğini.
biliyordum. rüyalarda buluşma isteğimizde azaldı.
istekleri azala azala delirmek daha bir otçul yaşama merhaba demek sanki...

geçen gün odama geldiğinde hani ne kardeşim ne annem görüyordu seni. ama oradaydın taa yatağımın ucunda, hani bir şarkı çalmıştı.
klasik mi bu? demiştin ben susmuştum ya.
işte cevabım , ne klasiği lan, keman mıydı o duyduğun sanki? iyice volloş olmuş kulağın, sayko şeyler dinlemekten.

oh rahatladım.
her rahatlama anında adını anıyorum. çok iyi geliyor.
bu ara anmıyorsun beni, hiç kulağım çınlamıyor, hıckırmıyorum da.

an beni, iki kere biterim yanında.
beyin oyunlarında ebe olmak dileğiyle,
görüşürüz

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder