boğulmak

boğuluyorum. damla damla akan düşüncelerim, süzülen yanaklarımdan...
tüm beynimi sarıp sarmalayan soruların içinde ne kadar yalnız ne kadar mutsuz ve ne kadar negatif sıfatlar varsa ve ne kadr cevapsızca herşey o kadarı içimde.
boğuluyorum. intihar notlarına yazacak cümle bulamıyorum.
okuyacak insan bulamadığım gibi.

gidebilme imkanın olsa durmam.
durduğum yerde kalmam
kaldığım yerde yaşamam
yaşamak
her yaşta daha zorsa , bir yerde bırakmayı insan bu oyunu.
ama zormuş işte çıkamıyorsun. olanı biteni yaşıyorsun.

huzur ne diye soırdum bugün kendime. huzur elde etmek mutluluğu getirir mi?
gelen mutluluk her kapıyı açar mı? kapı acıldığında karşımıza aydınlık mı çıkar karanlık mı?

hep bir depresif yanım var kabul. ama bende meraklı değilim ki acı cekmeye, acılı bakışlar atmaya.
maskeler arası yaşamımda hangisi benim bilemeden geçen günlerimde, muhtaç kalbim bedenim hepsinde aynıyken farklı muhamele görmek ne acı.

canım acıyor.

yavaş yavaş uzak duruyorum sanallardan, gerçekse sadece yaşadığım odanın kütlesel duvarları.