her sabaha kocaman bir yalnızlıkla günaydın demek

yıllar geçtikce her gün aynı gibi sanki
her gün, her ay, her mevsim.
birileri var orda burada şurada
bense hiçbirşeyin merkezi olmayan kendi içimdeki benden bile uzak bir ben olarak bakıyorum
her gece yastığa başımı koyduğumda ne pişmanlık ne bir kaygı ne bir sıkılmak
çünkü yaşanılan hergün birbirine benziyor. o yüzden hiç rahatsız olmuyorum yatarken. sabah olmasın diye de bir düşüncem yok aslında.

ama bakıyorum sabahları, camdan bir şekilde yüzüme ta gözümün içine güneş ışığı yansıdığında tek hissettiğim kocaman bir yalnızlığa merhaba günaydın deme zorunluluğum

boşa geçmiş gibi duran bir 24 yıl, edinilen arkadaşlar, yitirilen ya da terk edilen sevgiler ve dahası hiç birşey yokmuş gibi her sabah. sadece kocaman bir yalnızlık varmış gibi tek benle. ki ben dediğim asıl benden uzak yine. yıllar geçtikçe yitirdiğim beni aramaya bile üşenen bedenim her sabah kocaman yalnızlığa bir günaydın diyebilecek güçte niyeyse.

keder denilen şeyi beynimin en merkezine sokmuşum, acıyı damağımın tadı kılmışım ve her sabah kocaman bir yalnızlıkla uyanan ben kendimi yiyerek kahvaltımı ediyorum.

çürümeyen bir kalbim, bedenim ve artık ne işe yaradığını bilmediğim muhtaç bir kalple
kendime ait olduğunu düşündüğüm bir yataktan uyanıyorum güne. her gün aynı, her kalkma şeklin aynı. bir sabahta soldan dönüp kalkmıyorum mesela.

o yüzden ki alışkın bu insan sanırım artık
her sabaha kocaman bir yalnızlıkla günaydın demeye

ama sanki başlığı koyarken o kadar açılı bir durummuş gibi geldi ki. yazarken ağlarım sanıyordum
ağlamak
hiç yalnızlığa uyanılan sabahta yaptığım bir eylem değil niyeyse

galiba ben kendime ait olduğum yatağa değil , her sabah günaydın dediğim kocaman yalnızlığın koynunda uyuyorum. o yüzden bı karmaşık tavrım

günaydın yalnızlığım gece yine senleyim. biraz alkollü bir beden, isteksiz bir ruhla kucağındayım. gecem sen, gündüzüm sen . mevsimler saçımın teline dokunsada ruhuma bakmadan geçer.

birbirine benzeyen sabahlarda günaydın demeyi bir gün kesmek dileğiyle
şimdilik
günaydın sana