aslında her şehir güzel işte, keşfedilesi sokakları olduktan sonra.
ama bu şehir bir başka her gelişimde bir farklı sokakta bir farklı insan, yeni keşifle, bazen bir şeyleri yitirmeler çokca seyler kazanmalar...
istanbuldayım. gözlerimi kapayarak dinliyorum sonra halamın amman kızım gözünü dört aç, başına bir şey gelmesin dikkat et sözleri geliyor aklıma. açıyorum gözlerimi kocaman, gördüğüm şehir büyülüyor beni, artık başıma ne gelebilir ki?
biraz sanat kokacağım yine.
pera müzesinde Goya sergisi
tophane_i amire de The Great Masters Sergisi
istanbul modern'de Kent Duvarlarının Yarım Yüzyılı: Burhan Doğançay Retrospektifi ,
Dünden Sonra Fotoğraf Sergisi ...
ve şans eseri karşıma çıkan galerilerdeki tablolar heykeller seramikler davetkar bir duruşta beni beklemekte...
sözü kısa kesicem en azından bu konuda. çünkü şimdi hayatımın gezelim görelim programının bilmem kaçıncı bölümünü çekmekteyim. görüşürüz
